Dil ve konuşma bozuklukları bilinenin aksine farklı sorunlara işaret eden iletişim bozukluklarına işaret etmektedir. Bunu daha iyi anlamak için dil ve konuşma tanımlarını ayrı ayrı ele almak yerinde olacaktır.
Dil , insanların duygu ve düşüncelerini birbirleriyle paylaşmak için kullandıkları ortak kurallar sistemidir. Dil sadece konuşma dili sunmamalıdır. İşaretleri yazmak ve kullanmak da bir dildir.
Konuşma ise bu duygu ve düşünceleri içeren kuralların gerekli organlar yardımıyla fiziksel olarak oluşturulduğu bir sistemdir. Bir çocuk duygu ve düşüncelerini iletmek için gerekli dilbilgisine sahip olabilir, ancak konuşma organları (dil, dudaklar vb.) düzgün çalışmadığı için konuşamayabilir. Öte yandan, başka bir çocuk, konuşma organları mükemmel çalışırken, dil gelişimindeki bir bozukluk veya her ikisi de aynı anda konuşamayabilir.
Bir çocuk başkalarının söylediklerini anlamakta (alıcı dil) veya duygu ve düşüncelerini sözlü olarak yeterince iletmekte (ifade edici dil) güçlük çekiyorsa, bu bir dil bozukluğudur. Dil bozuklukları gecikmiş dil veya gelişimsel dil bozukluğu (spesifik dil bozukluğu) olabilir. Bilinen belirli bir nedeni olmayan alt grupları içerir. Buna zihinsel bozukluklar, nörolojik problemler ve işitme bozukluğu gibi belirli bir nedenden dolayı gelişen dil bozuklukları dahildir . Öte yandan, bir çocuk konuşma seslerini doğru veya akıcı bir şekilde üretmekte zorlanıyorsa, bu bir konuşma bozukluğudur.
Konuşma bozuklukları arasında ses, konuşma sesi bozuklukları, düz ve motor konuşma bozuklukları yer alır. Çocuklarda dil ve konuşma bozuklukları ayrı ayrı veya birlikte görülebilir.
Normal dil ve konuşma gelişimi
Araştırmacılar tarafından yapılan araştırmalara göre dil edinim sürecinin başlangıcı aslında çok erkendir. Bebeğin işitme sistemi hamileliğin son üç ayında iyi gelişir ve anne karnında birçok sesi duymaya başlar. Bebek ayrıca ana dilinin aksanlarına ve amniyotik sıvı yoluyla kendisine ulaşan annesinin sesine de çok ilgi duyar. Böylece konuşma ritimleri, doğduğunda çocuğun beynine gömülür.
Bebekler doğumdan sonra henüz konuşmalarını sağlayan organları zihinsel veya fiziksel olarak kontrol edemezler, ancak zamanlarının çoğunu annelerinin sesini dinleyerek ve dil ile ilgili her türlü bilgiyi kaydederek geçirirler.
Aslında bebekler daha ilk kelimelerini söylemeden çok önce farklı istekler için farklı ağlama tonları, gülme, gevezelik etme gibi birçok farklı iletişim yöntemini kullanabilirler. Bebeğinizle erken iletişim, dili anlamadan veya kullanmadan çok önce başlar. Bebeğiniz beslenirken veya üstünü değiştirirken sesinize tekme atarak veya havlayarak tepki verir. Olumlu duygularını gülümseyerek, olumsuz duygularını ağlayarak ifade eder. İlk anlamlı sözlerini söylediğinde bile karşı tarafın anlaması için el işaretleri ile eşlik eder. Ve ebeveynler bu tepkileri kısa sürede analiz edip tepki vererek iletişimi zenginleştiriyor.
Ağlamak, gülmek ve anlamsız sesler çıkarmak bebeklerin ilk iletişim girişimleridir. İlk yılın sonuna doğru anlamlı konuşma benzeri sesler çıkarırlar. İlk anlamlı kelimeler on ikinci aydan sonra ortaya çıkmaya başlar. Bu noktada bireysel farklılıklar olabilir: Bazı bebekler sürekli anlamlı sesler çıkarmakta zorlanırken, bazıları ise hazır olana kadar bekler. On sekizinci aydan sonra bebeklerin yeni kelimeler öğrenme süreci oldukça hızlanır ve bir hafta içinde bile büyük değişiklikler gözlemlenebilir. Bu, çocukların kelime dağarcığının hızla geliştiği bir zamandır, ancak bir dil öğrenmek, sadece tek tek kelimeler oluşturmaktan fazlasını gerektirir. Kelimeleri birleştirerek, yerlerini değiştirerek, belirli heceler veya sesler ekleyerek vb. kuralları kullanarak farklı anlamlar çıkarabilmeniz gerekir, bu gramerdir.
2 yaşından önce çocuklar, jestler ve yüz ifadeleri gibi işaretleri kullanarak kelimelerle dilbilgisini öğrenirler. 2 yaş civarında, çocuklar farklı anlamlar oluşturmak için kelimeleri birleştirerek ve işaretleri azaltarak dilbilgisi kurallarını kullanmaya başlarlar. 2,5 yaşından sonra kelime hazineleri hızla gelişir, kurdukları cümleler anlam ve dilbilgisi açısından zenginleşir. 4-5 yaşlarında çocuklar istek, ihtiyaç ve ilgilerini uzun ve karmaşık cümlelerle rahatlıkla ifade edebilirler ve çevrelerinde duyduklarının çoğunu kolaylıkla anlayabilirler.
